کارل مارکس دوران مدرن را دوران از دست رفتن “هاله تقدس” تمامی مشاغل قلمداد کرده و میگفت: “هر آنچه مقدس است دنیوی میشود.”

ویدادهای چند دهه گذشته، جامعه شناسان را وادار کرد تا از تغییر مسیر و بازگشت مجدد امر مقدس سخن بگویند. میشل فوکو با اقتفای به آنچه مارکس در “گامی در نقد فلسفه حق” نوشته بود که مذهب “رایحه معنوی” جهان، “روح جهان بیروح” و “هاله مقدس” این جهان پردرد است، انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ایران را “روح یک جهان بی روح” به شمار آورد.
آن روح مقدس که قرار بود اجتماعی بری از دروغ، خودخواهی، ریاکاری، جنایت، دزدی، فساد و تبعیض برسازد، با سرکوب مخالفان، فرایند تقدسزدایی از خود را آغاز کرد.
خبرنامه خلیج فارس تازه ترین مقالات و اخبار سیاسی، فرهنگی، هنری و اقتصادی












