خانه » مقاله » روز فاجعه و روز پیمان / علیرضا نوری زاده

روز فاجعه و روز پیمان / علیرضا نوری زاده

از میزبانی حسین موسویان در نشست نظامیان آمریکائی تا ناوهای هواپیمابر در خلیج فارس
روزی که مردم ایران بر وطن ویران ، میگریند
علیرضا نوری زاده

پرزیدنت جوبایدن رئیس جمهوری ایالات متحده أمریکا والبته مشاورانش از تیره نایاکی ها ، در رابطه با میهن ما در جه اندیشه ای هستند ؟ هزاران رزمنده و ناو هواپیمابر برای دفع احتمالی شر رژیم ولایت فقیه به خلیج فارس اعزام میکنند و همزمان حسین خان موسویان را با أن سوابق درخشان در ألمان به سخنرانی در جمع نظامیانی دعوت میکند که رژیم ولایت فقیه (که موسویان سرسپرده آن است ) صدها تن از آنها را دربیروت و سومالی و عراق وافغاتستان بقتل رسانده است ) مطابق خبر گویا نیوز ” سیدحسین موسویان سفیر سابق جمهوری اسلامی در آلمان در زمان ترور میکونوس و عضو پیشین تیم مذاکره‌کننده هسته‌‏ای رژیم که به عنوان پژوهشگر در دانشگاه پرینستون آمریکا به سود رژیم فعال است، یکی از سخنرانان نشست سالیانه «فرماندهی استراتژیک آمریکا» بوده که ۱۶ اوت (۲۵ امرداد) در ایالت نبراسکای آمریکا برگزار شد.
جیم پیلن فرماندار ایالت نبراسکا و ژنرال آنتونی کاتن فرمانده کل ستاد «فرماندهی استراتژیک آمریکا» سخنرانان افتتاحیه این نشست دو روزه بودندکه در آن شمار زیادی از افسران نظامی، مقامات سیاسی، امنیتی و چهره‌های آکادمیک آمریکایی از جمله دان بین نماینده کنگره آمریکا و ویلیام مک تورن بری نماینده سابق کنگره در آن حضور داشتند و سخنرانی کردند.
وبسایت خبری «جماران» که به حسن خمینی نوه روح‌الله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی وابسته است با حدود دو هفته تأخیر متن کامل سخنرانی موسویان رامنتشر کردهاست.
موسویان در مقدمه سخنرانی خود با اشاره به روابط تاریخی ایران و آمریکا گفته از سال ۱۸۵۶ تا ۱۹۵۳ جوانان اصلاح‌طلب ایران تحت تأثیر ارزش‌های آمریکا در مورد دموکراسی و حاکمیت قانون اساسی قرار گرفتند و هاوارد باسکرویل اهل نبراسکا و فارغ التحصیل دانشگاه پرینستون آمریکا در کنار مشروطه‌خواهان برای مبارزه علیه دیکتاتوری دوشادوش مردم ایران جنگید و جان باخت.
وی سپس گفته «آمریکا و انگلیس علیه حکومت مردمی دکتر محمد مصدق کودتا کردند، شاه دیکتاتور را بر قدرت نشاندند و آمریکا در جهت اهدافش برای مقابله با شوروی، به مدت ۲۵ سال بطور غیرمستقیم بر ایران سلطه یافت” .
موسویان در ادامه با بیان اینکه انقلاب اسلامی در ایران نتیجه دیکتاتوری شاه و سلطه آمریکا بود اقدامات دولت آمریکا در حمایت از محمدرضاشاه پهلوی را عامل حمله انقلابیون در آبان ۱۳۵۸ به سفارت آمریکا در تهران و گروگانگیری ۵۲ دیپلمات دانست و گفت بعد از این جریان اگر آمریکا پایبند قرارداد الجزایر بود می‌توانست بنیان یک روابط جدیدی بین ایران و آمریکا باشد تا دو کشور روابطی نو بر پایه احترام متقابل و عدم مداخله و منافع مشترک داشته باشند اما آمریکا این قرارداد را نقض کرد.
کلیه غمزه های حسین خان درباب ۲۸ امرداد و عدم التزام واشنگتن به قرارداد الجزایر ؛ از باب مدح شبیه ذم است ورنه حسین خان که دیرگاهی است از مواهب عموسام برخوردار است و بارها رسول محل وثوق طرفین در رد و بدل کردن نامه های خصوصی بین سیدعلی و “پرزیدنت ها ” بوده است خوب میداند دعای مهر جوئی و محبت طلبی که حاج دائی سیدعلیدر کودکی به گردنش أویخت ؛ چنان مؤثر و کاری در دل باراک حسین و جو بایدن بوده است که از باد و باران نیابد گزند و تاروز قیامت کارساز است .البته آن روز معلو م نیست کدامیک شفیع دیگری در حضرت حق خواهد بود .?
هیچ یک از ما جان جهان بین و آینه فردا نگر نداریم برپایه نشانه ها گاه برمنطق قیاس و یا شیوه استقراء پیش بینی هائی میکنیم که گاه درست از آب درمیاید و زمانی سرتا پا غلط .بنابراین هرچه فکر کردم رابطه ای بین حسین خان در دانشگاه نبراسکا و ناوهای هواپیمابر أمریکائی با سلاح اتمی در خلیج فارس ؛ پیدا کنم تا این لحظه نتوانسته ام . بنابراین باز هم از خود می پرسم ؛
آیا ایالات متحده به انتظار حادثه‌ای در ابعاد حملۀ هواپیماهای ژاپنی به «پرل هاربر» است تا جنگ تمام عیار را علیه جمهوری ولایت فقیه آغاز کند؟ اگر چنین باشد، آیا در همان سالهای نخست انقلاب ، ۵۲ دیپلمات را ۴۴۴ روز به صورت وحشیانه و دور از اخلاق وعادات ایرانی به اسارت گرفتن ، و چندی بعد ۱۷۰ نظامی آمریکایی را در لبنان از نعمت زندگی محروم کردن و صدها تن را مجروح به زخم و جرح رساندن به تنهائی کافی برای منع ورود موسویانها به یک نشست با حضور نظامیان بلند پایه ، نبوده است ؟ چند سال پیش محمد قائد نویسنده و تحلیلگر سرشناس خانه پدری مطلبی نوشت با عنوان یوم الفاجعه ، همان زمان تحلیلی بر این مطلب تکان دهنده نوشتم . امروز باردیگر فضا را چنان میبینم که محمد قائد میدید از یکسو شاهد خنده های زیر لب وعشوه های پنهانی اهالی ولایت کاخ سفید و ساکنان قلعه چهار راه آذربایجان هستیم و دعوت از سیدحسین به نشست نظامیان و از سوی دیگر مانورهای أمریکا و اسرائیل و دیگر متحدان با اشارات پیدا و پنهان در آسمان و دریا و زمین علیه ایران .
محمد قائد در یادداشتش ؛ تصویر یوم‌الفاجعه را این چنین پیش روی ما گذاشته بود : “روزی که دیگر خبری از قلم و دفتر و حتی کامپیوتر نخواهد بود و اهل تهران و ری مویه‌کنان بر ویرانه‌های خانه پدری بر لوحه گلی شرح فاجعه را خواهند نوشت و صد سال مویه‌کنان به دنبال مقصر خواهند گشت.” تصور کنیم روزی را که یک سخنگوی نظامی آمریکا در برابر خبرنگاران یادآور ملت عزیز آمریکاشود که ” ما می‌دانیم جریان افغانستان وعراق شما را از هرچه جنگ است بیزار کرده و هیچکدام از شما نمی‌خواهید بار دیگر فرزندان شما در یک جنگ هولناک جان خود را از دست بدهند اما یادتان باشد آنجا در خاورمیانه رژیمی وجود دارد که دیروز فرزندان شما را در مقر تفنگداران دریائی ما در بیروت به قتل رساند، بعد دیپلماتها و کارکنان بی‌گناه سفارت ما را در پایتخت لبنان در یک انفجار مهیب از طریق وابستگانش تکه پاره کرد، قبل از آن دیپلماتهای ما را به مدت ۴۴۴ روز گروگان گرفت، بیش از پانزده تن از آمریکاییها را در بیروت گروگان گرفت و ویلیام باکلی رئیس دفتر سیا را زیر شکنجه به قتل رساند، در انفجار خبر اول نقشه انفجار و رساندن مواد منفجره به عربستان و آموزش تروریستهای شیعه را عهده‌دار بود و درعراق نیز بیش از صد تن از فرزندان شما با سلاحهائی که در این کشور به دست تروریستها داده به قتل رسانده و صدها تن نیز زخمهای گران از این سلاحها بر جان و تن دارند. حال شما فکر می‌کنید باید دست روی دست بگذاریم و در زمانی که رژیم حاکم برایران با داشتن موشکهای دوربرد و پهبادهای انتحاری در آستانه آزمایش سلاح هسته ای است تا متحدان مارا درمنطقه با خطر نابودی روبرو سازد ؛ هیچ اقدامی انجام ندهیم تا دسته دسته فرزندانمان با توطئه‌های رژیم حاکم بر ایران نابود شوند و فردا هم که با بمب هسته‌ای ابعاد باج خواهی خود را گسترش دهند و یا اسرائیل را در معرض نابودی قرار دهند.شما نوک کوه یخ را میبینید ما از عمق أن باخبریم . وضع ایران با کره شمالی قابل مقایسه نیست…
این برداشت من از سخنان یک دوجین مسئول نظامی و سیاسی آمریکایی طی سالهای اخیر به ویژه در دوران ریاست دونالد ترامپ است که باردیگر برای ریاست خیز برداشته است .. در چنین فضائی صدای آنها که می‌دانند در صورت وقوع فاجعه، تلاشهای چهار پنج نسل ایرانی برای ساختن خانه پدری یک شبه به باد خواهد رفت کمتر شنیده می‌شود. در حالی که اگر امروز گروههای به اصطلاح اپوزیسیون در دو سوی مرز به جای اینکه مثل کشیشهای کلیسای بیزانس در قسطنطنیه هنگام حمله سلطان محمد فاتح، که توی سر و کله هم می‌زدند میخهای صلیب مسیح به لاهوتش خورد یا ناسوتش، دست از بحث ملال‌آور و تکراری میخ ۲۸ مرداد به لاهوت ملت ایران فرو رفت یا به ناسوتشبردارند و در اندیشه جلوگیری از تحقق یوم‌الفاجعه باشند و درعین حال بدیلی حداقل در حد چند حکومت سایه را به مردم ایران و جامعه بین‌المللی عرضه کنند، می‌توان امیدوار بود که در برابر اراده اکثریت ملت ایران برای کندن شر خناسان و در عین حال حفظ خانه یکپارچه پدری، جامعه بین‌المللی و به ویژه ایالات متحده، بپذیرد که یار شاطر ملت ایران باشد نه بار خاطرش، نویدبخش سازندگی و آزادی و عدالت شود نه پیام‌آور ویرانی و مرگ و حکومت نظامی.
برای من تردیدی نیست علی‌رغم تربیتی که از فردای انقلاب، توسط مأموران عقیدتی ـ سیاسی ارتش و حفاظت اطلاعات بر ارتشی‌های ما تحمیل شده ومشاهده ریش و تسبیح و مراسم سینه‌زنی عاشورا با حضور سرلشکر ستاد موسوی در حال نوحه دو طفلان مسلم را خواندن و زنجیرزنی دریادار اران به همراه دلاوران نیروی دریائی در پایگاه دریائی حُرّبن یزید ریاحی در زیردریائی طارق مجهز به اژدرهای طیراً ابابیل وخلبانان رشید در پایگاه ستاری درحال خواندن مرثیه فاجعه عاشورا … ارتش ما از ۹۰ درصد نظامیانملی، عاشق خانه پدری ، و فداکار و دلاور تشکیل شده که طی ۴۴ سال گذشته زخمهای بسیاری نه فقط از دشمن در جبهه‌ها بلکه از اهل ولایت فقیه بر جان و تنش دارد. این ارتش به روی مردم آتش نخواهد گشود. و به روز واقعه در کنار مردم خواهد بود. می‌رسیم به سپاه نیروئی که متشکل از یکصدهزار یا کمی بیشتر از کادرها و حدود ۲۰ هزار سرباز زیرپرچم در نیروی زمینی‌اش، مطابق باور سید علی آقای فرمانده کل قوا آماده جانبازی در راه حفظ نظام و حمایت از جمهوری ولایت فقیه است. (فرمایشات سید علی در دیدار اخیرش با فرماندهان سپاه را مرور کنید) من اما می‌دانم بدنه اصلی سپاه با مردم است و همانطور که ۸۵ درصد از سپاه علی‌رغم دستورات محسن رضائی فرمانده وقت و توصیه‌های نماینده سید علی اقای فرمانده کل قوا و بخشنامه برادر سرلشگر بسیجی راحل حسن فیروزآبادی رئیس وقت ستاد کل، در دوم خرداد ۷۶ به خاتمی رأی داد، امروز نیز بیزار از عربده‌کشی‌های فرمانده اش و یک دوجین ژنرال با درجه‌های کیلوئی علیه آمریکا و اسرائیل، سخت نگران سرنوشت وطن است. اینها نیز به روی مردم آتش نخواهندگشود اما مسئولیتشان فقط به عدم شرکت در کشتار و سرکوبی ختم نمی‌شود بلکه آنها امروز می‌توانند نقش بسیار مهمی در جا به جائی قدرت در ایران بازی کنند. ارتشبد سوارالذهب، نمیری را در سودان برانداخت و در کمتر از یک سال حکومت را به دولتی منتخب مردم واگذار کرد. در موریتانی نیز نظامیان با برانداختن دیکتاتور فاسد، انتخابات را برگذار کرده‌اند
من مشوق کودتا ن نیستم، جامعه مدنی ایران پذیرای کودتا هم اگر باشد من با آن مخالفم، اما می‌دانم با توجه به وضعی که در کشور حاکم است و با بالا گرفتن کار گروههائی مثل جنبش مقاومت مردمی ایران و گروههائی مشابه در غرب و شمال غربی کشور، هر تحولی در ایران اگر همراهی نظامیان را نداشته باشد با موفقیت کامل روبرو نخواهد شد. بنابراین امروز موج عظیم زنان ، دانشجویان، کارگران، روشنفکرانو حتی روحانیون مخالف هیأت حاکمه و وضع موجود با یک حمایت نظامی و همدلی و همصدائی میلیونها ایرانی در خارج کشور، می‌توانند هم جلوی فاجعه را بگیرد و هم ایران را در مسیری متفاوت از مسیر بعد از «یوم‌الفاجعه» قرار دهد.
۲۵ شهریور به قول علماء یوم ألمیعاد است ، میعاد با وطن با زن زندگی آزادی با فاطمه سپهری ، نرگس محمدی و توماج صالحی وسامان دورپری ، مهدی یراحی ، بهزاد علی کناری ، روزنامه نگاران و اندیشه گران سیاسی و مذهبی و فرهنگی چون مهدی بهمن و مهوش ثابت و سارا متقی بانوان هنرمند و فرزانه زیر شکنجه ، دهها زندانی بیگناه در هفته های اخیر … اگر هوشمندی ، استقامت و همدلی نشان دهیم اگر با دستهای پیوسته فریاد زنیم ، ارتش و سپاه هم ساکت نمیمانند . باید فرزندان خانه پدری را از چنگ سید علی و وابستگانش نجات دهیم . این جماعت فاسق فاسد را جز دریک خیزش مردمی نمیتوان به مزبله تاریخ انداخت .بودن أنها یوم المیعاد را به یوم الفاجعه بدل خواهد کرد.
کلیپ شیخ مجتهدزاده معروف به قمی را حتما دیده اید او با وقاحت میگوید که به ملت ایران لطف میکند که پولشان را میگیرد تا برای رفاه خود مصرف کند چون سرباز مهدی موعود است و هرکه باج ندهد به بیماری و بلاکت دچار خواهد شد… لحظاتی به عمق سخنانش بیندیشید. آنگاه به حرکت أیید که بین فاجعه و میعاد فاصله کوتاهی است.

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شدخانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*