گفتن از موسم کودکی بی نظر به دنیای خیال و رویا تقریبا محال است، کودکانی که با کند و کاو محیط و آدمهای پیرامونشان در تقلای شناخت هستیاند، برایشان دنیای فریبنده و سراسر رمز و راز داستانهای سرزمین پریان و قصههای کودکانه دریچه ای میگشاید به سوی رویا بینی، خلاقیت و اندیشیدن. ابزاری که کودک را به سرزمین خیالات مهیج میسُرانند و به او اندیشیدن ورای چارچوبهای معمول را میآموزند. اما همانطور که نویسنده مشغول ساخت و پرداخت این قصههاست و به واسطهاش جرقه کاوش و کشف را در ذهن کودک روشن میکند، تصویرگران کتاب کودک این داستانها را به بطن زندگی رهنمون میشوند. یادآوری نام برجستهترین تصویرگران کلاسیک کتاب کودک را در ادامه از پی بگیرید:
کیت گریناوی
زاده سال ۱۸۴۶ در لندن بود و سبک تصویرگری اش یادآور دوره حیات اوست. کاراکترهای نقاشی های او عموما به عروسکهای سرامیکی شبیهند و ساز و یراقی ویکتوریایی دارند. کودکان تصویر شده او باوجود لباسهای فاخرشان، به عناصری چون بازیگوشی و شیطنت تجسم میدهند.«زیر پنجره» نخستین کتاب او مجموعهای از شعرهای کودکانه بود که در سال ۱۸۷۹ منتشر شد.
راندولف کالدکوت
این نقاش اهل بریتانیا، زادهی سال ۱۸۴۶ در چستربود و نشان افتخاری کالدکوت که هر ساله از طرف انجمن خدمات کتابخانه برای کودکان به برترین آثار مصورسازی شدهٔ کودکان اهدا میگردد به نام او نامگذاری شده است. نگارههای او مشحون اند از مضامین طنزآمیز و سرخوشانه که با تصویرگری چشمنواز او تجسم پیدا کرده اند.
والتر کران
این هنرمند بریتانیایی، بر خلاف راندولف کالدکوت از مولفههای هرج و مرج و بینظمی مبراست. کارهای آغازین این هنرمند، طرحهایی دقیق و رنگارنگ از کودکان درون باغ بود، کران طرحهای بسیاری برای مجموعه کتابهای شعر کودکان نیز کشید که همگی برجسته و تأثیربرانگیز بودند. نقاشی های او بیان رواقیگونهای از داستانها بودند که روح راستین داستان را به نمایش میکشیدند.
آرتور راکهام
تصویر گر بنام انگلیسی قرن نوزدهم نقاشی را در همان سالهای اولیه ی کودکی اش و در مدرسه ای در لندن و نزد هربرت دیکسی استاد نقاشیِ آنجا یاد گرفت . در ۱۸۸۴ خانواده آرتور به دلیل ضعف جسمی او به استرالیا رفتند ، چند ماه در آنجا ماندند و بعد به انگلیس برگشتند هر چند اقامت آنان در استرالیا کوتاه بود ، اما ، این سرزمین برای وی منبع الهاماتی در تصویر گری شد .
آرتور در مدرسه هنر لمبث ثبت نام کرد و در همان حال برای تامین مخارج مدرسه ، به شغل منشی گری یک موسسه گماشته شد .
راکهام از جوهر سیاه و آبرنگ برای تصویرسازیهای خود استفاده میکرد. بیشتر کارهای او دارای فضایی فانتزی با جزئیاتی ناتورالیستی و همآلودند که از بهترین نمونههای آن میتوان به تصویرسازیهای او برای کتابهای ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب و داستانهای پریان هانس کریستین اندرسون اشاره کرد.
ارنست هوارد شپارد
هنرمند و تصویرگر کتاب انگلیسی، زاده دسامبر سال ۱۸۷۹ در لندن سبک بسیار ساده ای برای نگارگری کتابهای کودکانه داشت. او معمولا کاراکترهای داستانی را با طرحی نرم هاشور میزد.
شپارد به ویژه برای تصویرگری عروسکهای شبهانسان و شخصیتهای حیوانی در کتابهای «باد در میان شاخههای بید» نوشته کنت گراهام و «وینی پو» نوشتهی ای. ای. میلن، شناخته شده است.
میلن شخصیت پو را از یکی از اسباببازیهای پسر کوچکش ساخت؛ اما شپارد آن را از روی این خرس طراحی نکرد بلکه تصویرگری شخصیت پو را از «گرولر (Growler)» عروسک خرس پسر خودش ایده گرفت ( این خرس بعدها به نوه او داده شد و مدتی بعد سگ همسایه آن را خراب کرد). تصویرگری او از خرس «پو» به شهرتی جهانی رسید به طوری که در سال ۱۹۶۹ هنگامی که شپارد ۹۰ ساله بود، ۳۰۰ طرح اولیه از پو به صورت نمایشگاهی در موزه بزرگ ویکتوریا و آلبرت در لندن به نمایش درآمد.
ادموند دولاک
در تولوز فرانسه و در سال ۱۸۸۲ به دنیا آمد. دولاک به مدت دو سال در دانشگاه تولوز به تحصیل در رشته حقوق پرداخت و در همان حال در کلاسهای هنری اکول دس بیوکس آرتز شرکت میکرد. سبک هنری او بسیار پیچیده بود و زندگی را با جزییات بغرنج آن به لابلای صفحات کتابهای کودکان کشاند. او مهارتی ویژه در خلق موجودات جادویی و صحنههای قصههای پریان داشت.
هوارد پایل
درسال ۱۸۵۳ در ایالت دلاویر امریکا زاده شد. این نقاش و تصویرگر آمریکایی، عمده شهرتش را وامدار نقاشیهایش از کتاب ماجراهای رابین هود است. پایل عمدتا قصهها را با وجه شجاعت، آزادی و ماجراجویی نقش می زد. او تبحری خاص در طراحی تصاویر راهزنان دریایی داشت.
لودویگ بملمانز
این تصویرگر بنام اتریشی-مجاری در قرن بیستم شهرتش را مرهون کتاب «مدلن» است. مدلین یک داستان شیرین درباره یک دختر جوان پاریسی است که با ۱۱ دختر کوچک و راهبه حامیشان زندگی میکند. همه چیز فوقالعاده است تا وقتی که مدلین به بیمارستان میرود تا آپاندیسش را بردارد. تصاویر زیبا و روایت شیرین این کتاب باعث میشود دفعه بعدی که صف کودکان را در خیابان دیدید، لبخند به لبهایتان بنشیند.