بازارچهی کتاب این هفتهی ما سرکیست به پیشخوان کتابفروشیهای گوشهگوشهی جهان کتاب. عناوین برگزیدهی ما در این گذر و نظر اینهاست:
رویای آمریکایی
نویسنده: نورمن میلر
مترجم: سهیل سُمی
ناشر: ققنوس قیمت: ۲۱۰۰۰ تومان
تعداد صفحات: ۳۴۴ صفحه
نورمن میلر نویسنده آمریکایی برنده جایزه پولیتزر است که در سال ۱۹۲۳ متولد در سال ۲۰۰۷ درگذشته است. رمان «رویای آمریکایی» میلر در سال ۱۹۶۵ به چاپ رسید. این نویسنده را بیشتر به خاطر عقاید ضدفمینیستیاش میشناسند. همچنین می توان او از او، به عنوان یکی از مخالفین جنگ آمریکا در ویتنام نام برد.
رمان «رویای آمریکایی» پیش از چاپ شدنش در قالب یک کتاب، به صورت داستان دنباله دار در نشریه ای منتشر می شد. پس از آن که ای. ال. دکتروف ویرایش این داستانهای دنباله دار را به عهده گرفت، به صورت کتاب و به عنوان چهارمین رمان میلر به چاپ رسید.
شخصیت اصلی این رمان، یک قهرمان جنگ و همچنین عضو پیشین پارلمان آمریکاست. این شخصیت در یک شب، پس از گفتگویی خیالی، دست به قتل همسرش می زند و سعی می کند خود را از این اتهام تبرئه کند… پس از چاپ این کتاب، به دلیل آنچه که رفتار با زنان در این کتاب خوانده می شد، فمینیست های روزگار میلر علیه اش اعتراض کردند.
آرزوهای واهی، فراری از اتاق قمار، قاصدی از جانب آن مجنون، حلقه های سبز خستگی، حلقه آداب، تجلی ای در بیابان، نذر آماده، شیر و مار، حرف آخر: باز هم آرزوهای واهی عناوین بخش های مختلف این رمان هستند.
در قسمتی از این رمان میخوانیم:
وقتی برگشتم سر میز، تونی آن جا بود. ظاهرش مثل مردانی بود که هزارجور گرفتاری دارند و مدام گرفتار این هستند که اول به کدام گرفتاری شان رسیدگی کنند. خیلی شل و ول با من دست داد و نیم نگاهی به من انداخت. نفرت مثل بو از تنش بلند می شد، چیزی شبیه به آنچه نزدیک اغما و بی هوشی ام در وجود چِری احساس کردم. نزدیک تونی نشسته بودم و تماشای صورت تمام نمای آن نفرت باعث شد دوباره سرگیجه بگیرم؛ رفتارش تهدیدآمیز بود و این تهدید چنان عاری از منطق (مثل خفه شدن و مردن در کیسه ای پلاستیکی) بود که ترسی ناگهانی به جانم افتاد، طوری که دلم می خواست همان لحظه از آن جا بروم، اما عاقبت به واسطه حسی غریزی که می گفت هولناک ترین لحظه خفگی نخست آن است، دوام آوردم و سر جایم باقی ماندم. با لبخند به چری گفتم: «باورت می شه؟ پلیس فکر میکنه من باید از این جا برم.»
تونی گفت: «بعضی از این مامورای پلیس آدمای باهوشی ان.»
«آره، خیلی خوب ازم مراقبت میکنن. این قدر نگران بودن که بعد از من با گارسونت حرف زدن.»
تونی گفت: «ما این جا هیچ وقت دردسر نداریم. دردسر همیشه حاضر و آماده می آد. از بیرون، از توی خیابون.» اما چهره اش یک بار دیگر نگران شد، انگار پنج کار مهم داشت و فقط سه پسرک پیک.
روزها، ماهها، سالها
نویسنده: یان لیانکه
مترجم: محمود گودرزی
ناشر: هیرمند
قیمت: ۸۰۰۰ تومان
تعداد صفحات: ۱۰۰ صفحه
یان لیانکه نویسنده معروف چینی در سال ۱۹۵۸ در ناحیه فقرزده سونگ از استان هنان به دنیا آمد. پدر و مادرش که کشاورزان بیسوادی بودند و استطاعت این را نداشتند که او را به دانشگاه بفرستند، فرزندشان را تشویق کردند تا در ارتش مشغول به خدمت شود، جایی که لیانکه پلههای ترقی را طی کرد و نویسنده متون تبلیغاتی شد.
یان لیانکه پس از بازگشت به زندگی غیرنظامی به نویسندگی رو آورد. او در ۳۰ سال گذشته طیف وسیعی از آثار متعددی خلق کرده که شامل رمان، داستان کوتاه و نقد میشود. به رغم آنکه دو رمانش در چین ممنوع اعلام شد و سه سال اجازه نداشت گذرنامه بگیرد و به خارج از کشور سفر کند، هنوز هم از تأثیر سانسور دولتی و خودسانسوری بر نویسندگان معاصر چینی سخن میگوید.
نویسنده کتاب «روزها، ماهها، سالها» با استفاده از ماجرایی ساده و پیش پا افتاده حماسهای را میان مردی و سگش نقل میکند، داستان مواجهه مردی را با طبیعت. اراده و شجاعت بشر در رویایی با حوادث است که او را به سرمنزل مقصود میرساند. چیزی که میتوانست روایتی خطی و بیمزه باشد، در نهایت به قصهای سراسر شور و هیجان بدل میشود.
هر چیزی در این ماجرا رنگ مبارزه به خود میگیرد و خواننده شیفته همبستگی و اتحاد شخصیتهای اصلی آن میشود. رابطه آن دو با هم بیش از رابطه یک انسان با حیوان وفادارش است، رابطه دو همراهِ مصیبتزده است که دوستی و رفاقتی مستحکم آنها را به هم وابسته کرده است.
«یان لیانکه» میداند با چه چیزی سر و کار دارد و در نهایت طعم زندگی روزانه این دو یار را به ما میچشاند. ما نیز مثل آنها گرسنه و تشنه میشویم و میخواهیم رشد و شکفتنِ ساقه ذرت را ببینیم. در برههای از داستان از خود میپرسیم نویسنده میخواهد ما را به کجا ببرد. اما وقتی که آخرین خطهای کتاب جلوی چشمهایمان ظاهر میشود، پیام خالق آن با نیروی بیشتری بر دل و جان ما تأثیر میگذارد؛ استعاره قوت بیشتری میگیرد و معنای قصه و عنوان اثر برایمان روشنتر میشود.
گفتگو با دخترم درباره مرگ
نویسنده: امانوئل هوییزمان پرین
مترجم: مهدی ضرغامیان
ناشر: آفرینگان
قیمت: ۵۰۰۰ تومان
تعداد صفحات: ۷۲ صفحه
این کتاب در قالب مجموعه «گفتگو با…» چاپ شده که مجموعه ای برای یادگیری و اندیشیدن نوجوانان است و قرار است عناوین دیگرش هم توسط این ناشر به چاپ برسند. این مجموعه، مجموعه ای برای یادگیری و اندیشیدن نوجوانان است. از این مجموعه، پیش از این، کتاب کتاب «گفتگو با نوههایم درباره عالم» نوشته اوبِر ریو با ترجمه همین مترجم چاپ شده است.
نویسنده این کتاب که یک معلم فلسفه در دبیرستانهای فرانسه است، تلاش کرده در این اثر، به جای طرح مسائل اعتقادی درباره مرگ، به تشریح جنبه هایی عملی و واقعی بپردازد که کمتر به آنها توجه شده است؛ مثلا سن وقوع مرگ، محل از دنیا رفتن آدمها، عوامل بروز مرگ و آداب و رسوم رایج در روزهای پس از وقوع مرگ یا حتی نحوه ارتباط اطرافیان با کسی که از دنیا رفته است.
امانوئل هوییزمان پرین مینویسد: موضوع عجیبی است که آدم با دخترش درباره مرگ گفتگو کند، عجیبتر این که دخترش ۱۱ ساله باشد. قطعا در دنیا کارهای بهتر، مهم تر یا ساده تری هست که بتوان انجام داد. اما زندگی همه آدم ها در پیوند با مرگ است، زندگی پدربزرگ ها، پدرها و پسرها و همچنین مادربزرگ ها، مادرها و دخترها.
نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۰۲ چاپ شده است.
جهان اندیشه دانش و هنر
نویسنده: محسن هشترودی
ناشر: پژواک کیوان
تعداد صفحات: ۱۷۶ صفحه
قیمت: ۱۳۵۰۰ تومان
زنده یاد هشترودی در مقدمه این کتاب نوشته است: گاهی بررسی تاریخ کیفیت تکوین حوادث، مفید به نظر می رسد. خواندن این مجموعه نیز شاید از این نظر بی فایده نباشد. این کتاب به هر حال به یک بار ورق زدن و بررسی می ارزد. بنگاه «دهخدا» برای اولین بار در سال به این کار همت گماشت و من از بذل توجه مدیر و موسس آن آقای عظیمی که حق دوستی بر من دارد، متشکر. با همه سعی و کوششی که در غلط گیری صرف شد کتاب از این نقیصه خالی نیست.
محسن هشترودی به فلسفه، شعر و موسیقی علاقه فراوانی داشته و خود نیز سروده هایی دارد. این اندیشمند از پیش روان تفکر انتقادی در ایران بود و تاکید زیادی بر اهمیت علوم پایه داشت تا جایی که شاخه های دیگر دانش مانند علوم اجتماعی و علوم انسانی را بی اهمیت و غیر علمی می خواند. با این حال، فلسفه، هنر و عرفان را مکمل علم می دانست.
زنده یاد پروفسور محسن هشترودی فرزند شیخ اسماعیل مجتهد هشتروی از مشاوران شیخ محمد خیابانی یکی از فعالان انقلاب مشروطه بود. محسن هشترودی در سال ۱۲۸۶ شمسی در هشترود متولد شد. او در سال ۱۳۱۴ با درجه کارشناسی رشته ریاضیات از دانشگاه سوربن فارغ التحصیل شد و تحت سرپرستی پروفسور الی کارتان در همان دانشگاه به پژوهش در زمینه هندسه دیفرانسیل پرداخت و مدرک دکترای خود را در رشته ریاضیات در سال ۱۳۱۶ دریافت کرد. وی پس از آن به ایران بازگشت و به عنوان استادیار دانشکده علوم و دانش سرای عالی، استاد دانش سرای عالی، ریاست دانشگاه تبریز و سپس رئیس دانشکده علوم دانشگاه تهران مشغول به کار شد.
پروفسور هشترودی در سال ۱۳۵۵ در تهران درگذشت.
کتاب «جهان اندیشه دانش و هنر» ۱۴ بخش دارد که به ترتیب عبارت اند از: تاثیر علوم در ادبیات و هنر، نقد علمی و نقد هنری، تکامل حیات علمی و هنری، نقد شعر، سرنوشت و تکامل، قوانین طبیعی و قوانین وضعی، خوش بینی و بدبینی، تعارضات منطقی، واقعیت فیزیکی جهان نسبیت انیشتین، علوم و اصل علیت، اشاره ای بر سمانتیک یا علم دلالت، معنای مختلف افعال بودن و داشتن، دنیای جدید داشتن، انسان زمینی یا موجود کیهانی.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
مکاتب هنری جدید فی المثل از نقاشی شیوه امپرسیونیستم یا سوررئالیسم یا اکسپرسیونیسم که هر یک به نحوی در ادبیات موثر بوده اند، در هنرهای مختلف یک سان بروز نکرده است. خصوصا دوران تاثیر آن ها در این هنرها کم و بیش کوتاه بوده و اثری پردوام و پا برجا (جز در «موسیقی» و معماری و مجسمه سازی) باقی نگذاشته است.
«موسیقی» و معماری که از نظری در دو طرف سلسله زنجیر هنرها واقع است، بیش از سایر رشتههای هنری توسعه و تکامل یافته و سبکهای نو (هرگاه در آن ها رخ داده باشد) اثری پا برجاتر در آن ها نهاده است. در صورتی که در سایر رشتهها، خصوصا در نقاشی و بالاخص ادبیات با اینکه این سبک ها بسی متنوع و گاهی هم بسیار متجدد بوده است، چنین اثری مشهود نیست.
«موسیقی» و معماری، تقریبا از همان زمان های قدیم بیش تر بر موازین علمی منطبق بوده است، چون در «موسیقی» نسبتهای گامهای موزون و در معماری آشنایی بر قوانین و نسبتهای هندسی، این هنرها را جنبه فنی بخشیده است. در حالی که در نقاشی و ادبیات و سایر رشتههای هنری هنوز قواعد ثابت و مسلمی پدید نیامده است و شاید تصور وضع چنین قواعدی نیز اندیشه ای خام و نا به سامان باشد. مراد از نقاشی در این مقال هنر رنگ آمیزی و پیکرنگاری است که فارغ از عین متحیز در نظر گرفته شود وگرنه عکاسی (با تکاملی که عکاسی ملون در آن رخ داده است) در این مقصود تواناتر و صادق تر است.