موسیقی محلی ایران در سالن ارکستر سمفونیک لندن
کلیسای قدیمی «سن لوک» در شرق لندن، که حالا نیم قرنیست بدل به یک سالن اختصاصی موسیقی شده و تمرینها و اجراهای ارکستر سمفونیک لندن را میزبانی میکند، عصر روز یکشنبه، جمعی از ایرانیان و علاقهمندان به موسیقی محلی ایران را گرد همآورده بود، تا همگی میهمان صدای دلنشین و صمیمی سیما بینا، بانوی موسیقی مردمی ایران، باشند.
خانم بینا که در دو دههی گذشته سهمی بسزا در موسیقی مهجور مانده و قدرتمند نواحی ایران به مخاطبین غربی داشته و ایرانیان دورمانده از آن خاک را هم با ترانههای محلی آن دیار بر سر ذوق و شوق آورده این بار مجموعهای از موسیقی خراسان و سرودههای حافظ و مولانا و دوبیتیهای محلی را برای اجرا انتخاب کرده بود؛ از مقام اشتر خجو که به روایت خانم بینا بر وزن و ریتم راه رفتن شتر در ذهن آهنگسازان آن دیار شکل گرفته تا تصنیف آشنا به حافظه ی «نوایی» که به خاطر نشستن بر نوای دو تار تربت جام، به سبکی تازه ارائه میشد.
در کنسرت یکشنبه شب، بابک مسالی و امیرعباس زارع با صدای دف و سهتار صدای خانم بینا را همراهی می کردند. نکتهی جالب در بارهی این دو هنرمند جوان بزرگ شدن این دو در خارج از مرزهای ایران و تسلط فراوانشان بر سازهای ایرانیست. نوازندهی دیگر این اجرا، حسین محمد زاده بود که نواختن دوتار را بهعهده داشت. آقای محمد زاده که زاده و بالیدهی خراسان است، موسیقی آن دیار را به صورتی کاملا بومی اجرا میکند و این طور مینماید که نواختن این ساز را با دل و جان و از طریق گوش فرا گرفته باشد.
این برنامه به گروه موسیقی «نوا» با مدیریت فریبرز کیانی که پیشتر هم چندین بار میزبانی از خانم بینا را به عهده داشتند این بار هم بانی این خیر شده بودند و تدارک این کنسرت را دیده بودند. خبر دیگر اینگه کنسرت حسین علیزاده و گروه همآوایان با صدای علیرضا قربانی که مجموعهای بزرگان موسیقی سنتی ایران را زیر یک سقف گرد هم آورده، برنامهی بعدی این گروه است و بناست تا در روز یکشنبه هشتم نوامبر در سالن لوگان هال لندن اجرا شود.
در ادامهی این مطلب گزارش تصویری اختصاصی خبرنامهی خلیج فارس را در پی بگیرید که عکسهایش را محمود احمدی برداشتهاست.
خانم بینا در قسمت اول برنامه قطعاتی از موسیقی مقام خراسان را اجرا کرد، شعر صیاد حافظ و دل شیدای عبدالرجمن جامی دیگر از قطعات بخش اول بودند.
یک گروه کر شش نفره هم در اجرای برخی از قطعات خانم بینا را همراهی می کردند.
امیر عباس زارع، نوازنده ی دف که بزرگ شده ی آلمان است در چند سال گذشته از جمله همراهان همیشگی خانم بینا بوده است.
حسین محمد زاده، نوازنده ی دوتار، ساکن رم است. او که زاده و بزرگ شده ی خراسان است در نواختن بسیاری از نواهای خراسانی تبحر دارد.
خانم بینا در بخش دوم کنسرت، و در برخی از قطعات با نواختن دف به موسیقی گروه مدد می رسانید.
قطعه نوایی نوایی، که آخرین قطعه ی کنسرت بود به سبک تربتی اجرا شد تا صدای خانم بینا بر روی نوای دوتار آقای محمد زاده بنشیند.
سالن سن لوک که از جمله کلیساهای تغییر استفاده داده در لندن است، از سالهای دهه ی پنجاه محل تمرین و اجراهای ارکستر سمفونیک لندن بوده است.
ترانه ی دخترخاله نیز دیگر از انتخابهای ریتمیک بخش دوم کنسرت بود که در بالا بردن شادی سالن نقشی بسزا داشت.