برده‌ داری در لیگ تکواندوی ایران! فریدون شیبانی

ورزش پر طرفدار و مدال آور تکواندو پس از راه اندازی رقابتهای لیگ برای دستیابی بیشتر به مدالهای جهانی و بین المللی، ورزشکاران نخبه را با چالشی جدید دست به گریبان کرد که ناشی از نفوذ غیر معمول دلالی و کسب درآمدهای سرشار جنبی، از سو استفاده های غیر ورزشی است.
حضور آشکار برخی دلالان در رقابتهای لیگ تکواندو به انتقاد شدید ملی پوشانی منجر شد که با همه سزاواریها در سطح جهان و قاره صاحب تکواندو، بی تیم و بدون مسابقه مانده اند. در این گیرودار بهزاد خداداد ملی پوش پرافتخاری که در بیست سالگی قهرمان سال۲۰۰۱ جهان شد، در گفت و گو با خیرگزاری دانشجویان ایران از شکل بهره برداری باشگاهها از این پدیده مخرب با عنوان «برده داری» نام برد.
او در مورد ناخشنودی این ورزشکاران از اوضاع کنونی باشگاهها در لیگ تکواندو گفت: “برخی باشگاهها به ورزشکاران تکواندو به چشم «برده» نگاه می ‌کنند و سیستم‌ «برده‌داری» دارند! شنیده‌ ام که چنین افرادی (دلالان) وجود دارند و می‌ دانم که چه کسانی هم هستند، اما نمی‌ خواهم نامی از آنها ببرم. این افراد در لیگ «نقش جهان» و لیگ برتر فعالیت دارند.”
او افزود: “سازمان لیگ فدراسیون تکواندو باید روی قرارداد بازیکنان با باشگاهها نظارت بیشتری کند، چرا که این قراردادها مشکلات زیادی در بر دارد. به طور مثال بازیکنی برای دو سال با یک تیم قرارداد می ‌بندد و در پایان سال اول مبلغی از قراردادش را می‌گیرد و سال دوم با مدال‌های بیشتری در آن تیم حاضر است، اما مبلغ قراردادش افزایش پیدا نمی‌ کند.”
جریمه به ازای باختهای تکواندوکار بی پناه!
قهرمان سابق تکواندوی جهان در این گفت و گو به مساله جالبی اشاره کرد که آن را بدتر از مورد یادشده دانست. برخی باشگاهها به یک تکواندو کار مبلغی را پیشنهاد می‌دهند و در پایان لیگ وقتی ورزشکار برای گرفتن آن مبلغ به باشگاه مراجعه می‌ کند می ‌بیند که به خاطر باخت‌هایش مبلغ قراردادش کاهش پیدا کرده است! او اظهار کرد: “این اصلا درست نیست. متاسفانه باشگاهها به بازیکنان به عنوان وسیله و ابزار نگاه می ‌کنند و سیستم‌ برده‌داری دارند.”
بهزاد خداداد گفت: “تکواندوکاران برده نیستند که باشگاه‌ها بخواهند این رفتارها را با آنها داشته باشند. برخی باشگاه‌ها حتی همین مبلغ کاهش یافته به شکل نادرست را هم به بازیکن پرداخت نمی‌ کنند و بازیکن جایی برای گرفتن حقش ندارد.”
او آگاهی مدیران باشگاهها از این روند را کم دانست و آن را ناشی از سیستم دلالان و سرپرستان تیمها دانست. او همچنین یادآور شد: “البته در لیست باشگاه همان مبلغ درج شده در قرارداد به بازیکن وجود دارد، اما در حقیقت پول پرداخت شده به تکواندوکار خیلی کمتر است.”