به قتل رسیدن جمشید دانایی فر، یکی از ۵ مرزبان ایرانی که جمعه شب ۱۸ بهمن ماه سال گذشته توسط جیش العدل در منطقه مرزی جکیگور- بلوچستان، نزدیک خاک پاکستان، به اسارت درآمده بودند، ضمن نمایش بی اعتنایی مخالفان مسلح جمهوری اسلامی به تهدید ها و اقدامات تلافی جویانه تهران، ضعفهای دفاعی و امنیتی ایران را که نتیجه مستقیم غفلت حکومت در اجرای مسئولیت دفاع از تمامیت و امنیت مرزهای خاکی و آبی کشور است آشکار تر ساخت.
امروز اگر گروه جیش العدل قادر است به راحتی ۵ مرزبان مسئول نگهبانی از حدود خاکی ایران را در خواب و بدون شلیک یک گلوله دستگیر و با نفرات خود به خاک بیگانه ببرد، کدام بازدارنده دفاعی و یا تلافی جویانه معتبر مانع از اشغال فرضی جزایر تنب و ابوموسی در آبهای خلیج فارس توسط نیروهای مهاجم امارات، با پشتیبانی عربستان سعودی خواهد شد؟
آیا در تازه ترین بیانیه اجلاس سران کشورهای عرب که کویت میزبان آن بود ادعای امارات در مورد جزایر ایرانی خلیج فارس مورد پشتیبانی قرار نگرفت؟ آیا درسی که اوکراین از ضعفهای دفاعی خود آموخت، هجوم نیروهای نظامی روسیه به شبه جزیره کریمه و صحنه سازی “رای تمایل مردم محلی برای پیوستن به روسیه” و علیه تمامیت ایران قابل تکرار نیست؟ آیا عربستان در مقابله با تحریکهای جمهوری اسلامی، بحرین را که زمانی استان چهاردهم ایران بود دو سال پیش اشغال نظامی نساخت؟ آیا آثار جنگ مخرب ۸ ساله و اشغال و ویرانی ۵ استان ایران توسط نیروهای نظامی صدام پاک و خاطره آن به فراموشی سپرده شده؟
جمهوری اسلامی امروز به مثابه شیر مورد مثال مولانا است که تنها با باد تبلیغات و شعار، نمایش غرّش و اقتدار میدهد ( ما همه شیریم –شیران علم، حمله مان از باد باشد دم به دم)، و در عمل، از مقابله با یک گروه کوچک مسلح نیز بازمانده است.
نامه نگاری های دفاعی!
در اولین واکنش به خبر عملیات تازه عوامل “جیش العدل در درون مرزهای سیستان و بلوچستان، ابتدا مسئولان محلی منکر تماس و طلب خواهی آنها شدند، و چند روز بعد، طی یک اقدام متهوّرانه و دشمن شکن، فراخوانی را در فضای مجازی ترتیب دادند که در اجرای یک جنگ سایبری به جمع آوری امضاء برای آزادی مرزبانان به اسارت گرفته شده مبادرت گردد!
آیا اگر ۵ سرباز اسرائیلی توسط حزب الله لبنان به اسارت گرفته میشدند، ارتش آن کشور برای نجات فرزندان خود در فضای مجازی به نامه نگاری و جمع آوری امضاء میپرداخت و یا خاک نیروهای مهاجم را با قدرت تانک و هواپیما به آتش میکشید؟
سابقه جیش العدل
جیش العدل یک گروه سنی بلوچ و بازمانده “جندالله” است که تحت فرمان عبدالمالک ریگی قرار داشت. عبدالمالک ریگی پیشتر در جریان یک سفر هوایی به مقصد پایگاه هوایی آمریکا در قرقیزستان ( ماناس) توسط عوامل اطلاعاتی پاکستان و آمریکا لو رفت و بعد از انتقال به ایران در زندان جمهوری اسلامی به دار آویخته شد.
جیش العدل در خط فکری مشابه با جندالله، مدعی است که مقابله با جمهوری اسلامی را به دلیل اعمال مضیقه های مذهبی و فرهنگی علیه بلوچهای اهل سنت دستور کار خود قرار داده است.
جیش العدل دو ماه پیش از حمله ۱۸ بهمن، طی عملیاتی دیگری به مرزبانان بی دفاع و بدون تجهیزات کافی ایران در خطوط مرزی حمله برده و ۱۴ سرباز را به قتل رسانده بود.
جمهوری اسلامی نیز با توسل به اقتدار خانگی و طی یک اقدام شگفت انگیز که انگشت حیرت ناظران حقوق بشر را در سراسر دنیا به دهان ها برد، در شنبه شب همان هفته، ۱۶ زندانی بلوچ را به دار آویخت. محمد مرزیه، دادستان جمهوری اسلامی روز بعد خبر داد که اعدامها به تلافی مستقیم حمله ای انجام شد که طی آن ۱۴ مرزبان ایرانی توسط جیش العدل به قتل رسیدند!
جیش العدل خواستار مبادله مرزبانان اسیر ایرانی، در قبال آزادی ۳۰۰ زندانی بلوچ در اختیار جمهوری اسلامی، و آزادی ۱۰۰ مرد و ۵۰ زن بلوچ سوری است که در اختیار نیروهای قدس سپاه پاسداران و رژیم اسد در سوریه شده است حال و حال آنکه جمهوری اسلامی این تماسها و طرح خواسته را انکار میکند.
اقدامات متهوّرانه
بعد از بی نتیجه ماندن تهدید های نمایندگان دلاور عضو مجلس اسلامی و بی اعتنایی ریش سفید های پاکستان به در خواست میانجیگری، و پس از هفته های تعلل و بی اعتنایی، سرانجام سعید اربابی نماینده ایرانشهر در مجلس اسلامی به خبرگزاری تنسیم که منسوب به سپاه است اظهار داشت: “از بعد مرزی در حال رصد هستیم تا از طریق ریش سفیدهایی که در منطقه پاکستان و سیستان وجود دارند، این موضوع ( آزادی اسیران) را مدیریت کنیم تا از آن طریق بتوان این موضوع را حل کرد”! وی همچنین ادامه داد “در جلسه یی که شورای تامین استان برگزار کرد، قرار بر این شد که رصد در منطقه بیشتر شود و رایزنی هایی صورت گیرد، چرا که کسانی که ۵ مرزبان را ربوده اند، هنوز ارتباط رسمی با ما برقرار نکرده انده؟”
البته اقدامات مشعشعانه حاکمیت جمهوری اسلامی که “عزت و اقتدار جهانی” خود را با عملیات گروه کوچک جیش العدل در خطر میدید در کنار جمع آوری امضاء در فضای مجازی، تهدید های بی پایان نمایندگان شجاع مجلس، اعدام تلافی جویانه اسیران در زندان و همچنین درخواست از ریش سفیدان پاکستانی برای میانجیگری، اقدامات نظامی خاص توسط نیرو های ویژه موسوم به صابرین را نیز در دستور کار قرار داد. پیامک زیر را خبرگزاری تنسیم به همین منظور منتشر ساخت تا با خواندن آن پاهای عریان عوامل جیش العدل بر خاک بلرزند!
“پیام به گروهک تروریست: سربازان گمنام امام زمان(عج) از جانب جمهوری اسلامی ایران در میانتان گماشته شده اند. اطلاعات و تماس های شما شنود، حمله ای ضربتی توسط یگان ویژه صابرین جمهوری اسلامی ایران طراحی و تدارک دیده شده. منتظر بمانید و اما بعد… سران جیش العدل و ایضا افراد دخیل در عملیات های تروریستی، آگاه باشید هوییتتان شناسایی سرنوشتی بسیار شوم تر از همکار حرامزاه تان ( عبدالمالک ریگی) دارید… /اتمام.”
لازم به توضیح است که جمهوری اسلامی یگان موسوم به صابرین را از ۱۲ سال پیش به تقلید از نیرو های ویژه ارتش پیش از انقلاب ایران تجهیز کرده و از آنها برای سرکوب مردم و نیروهای کرد در مناطق غربی کشور استفاده میبرد.
چند روز بعد از طرح تهدید به اعزام یگان صابرین برای آزادی ۵ مرزبان ربوده شده ایرانی در توئیتر سپاه پاسداران، و به نقل از “سردار” پاسدار مرتضی میریان، فرمانده صابرین، سردار حاج آقا رمضان شریف، مسئول روابط عمومی سپاه این گزارشهای دشمن شکن را تکذیب کرد!
ایشان گفت: “اصل این خبر مورد تایید ما نیست اما با این وجود سپاه تلاش های زیادی را در این باره آغاز کرده و هم اکنون سردار پاکپور، فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران در منطقه حضور دارد و ما هم از کمپین های شکل گرفته در فضای مجازی برای آزادی مرزبانان حمایت میکنیم”!
فرمانده دلاور سپاه ادامه داد: “ربودن مرزبانان مساله یی است که توسط همه، حتی دشمنان ما محکوم شده است و امیدواریم این ماجرا زودتر به سرانجام برسد. هرچند باید این نکته را در نظر گرفت که ربودن پنج مرزبان نمی تواند نشانه قدرت تروریست ها باشد و به لطف پروردگار، ایران در خاورمیانه امن ترین کشور است و با وجود همه دشمنی ها توانسته ایم امنیت را در کشور حاکم کنیم”
مخاطرات بزرگتر
اعلام خبر تاسف بار و هشدار دهنده اعدام جمشید دانایی فر و تهدید جیش العدل به کشتن تدریجی چهار اسیر مرزبان باقی مانده، در صورت ادامه بی اعتنایی جمهوری اسلامی به آزاد ساختن زندانیان بلوچ در ایران و سوریه، نشان داد که جمهوری اسلامی، گذشته از بر عهده گرفتن مسئولیت دفاع از رژیم اسد در سوریه، حزب الله در لبنان، و اخیرا نیکلاس مادورو، جانشین هوگو چاوز که در ونزوئلا با اعتراضهای گسترده داخلی روبرو است، باقی مانده توان نظامی و امنیتی خود را تنها بمنظور سرکوب مردم در داخل کشور بسیج کرده است و دفاع از مرزهای و تمامیت ایران را به تکرار شعارهای “عزت و اقتدار” خود واگذار کرده است.
نامه مظلوم نمایانه اخیر جواد ظریف به بانکی مون که طی آن بدون بر شمردن اقدامات غیر انسانی جمهوری اسلامی، که اعدام تلافی جویانه ۱۶ اسیر زندانی از تازه ترین آنها است، برای مداخله ملل دبیر کل سازمان در امر آزاد سازی مرزبانان اسیر ایرانی، نشانه دیگری است از ضعف و زبونی جمهوری اسلامی برای دفاع از مرزهای ایران.
نیروهای مسلح جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران بر اساس شواهد موجود، مسئولیت اصلی دفاع از مرزها و تمامیت ایران را در گرو ظرفیت های محدود موشکی و کاربرد سجیل و قدر قرار داده اند که تاکنون در هیچ میدان رزم واقعی مورد آزمایش قرار نگرفته.
آسیب پذیری مرزهای شرقی ایران در قبال عملیات نظامی گروه مسلح کوچکی مانند جیش العدل نشان داد، که بقیه خطوط مرزی و تمامیت کشور تا چه حد میتواند از سوی کشورهای دیگر که از قابلیت نظامی قابل ملاحظه ای برخوردارند مورد تهدید قرار بگیرد.
ایران با ۱۵ کشور دارای مرزهای آبی و خاکی مشترک است، و علاوه بر مناقشه جمهوری اسلامی با اسرائیل و آمریکا و همچنین عربستان ( بر سر بحرین) با ۸ کشور دیگر دارای اختلاف های مرزی است. رها ساختن مسئولیت دفاع از مرزهای ایران بر عهده اسباب بازی های سپاه، موسوم به هواپیماهای بدون سرنشین “هدهد” که ۱۰ فروند آنرا میتوان در گاراژ خانه ای جای داد، و یا موشکهای میان برد سجّیل که با دشواری قادرند طول کشور را طی کرده و با اختلاف یک تا دو کیلومتر از هدف تعیین شده یک یا دو خانه را تخریب کنند، خطایی است تاریخی و نا بخشودنی که میتواند تمامیت کشور در خطری شوم و جدی قرار دهد.