پارامترهای مربوط به برنامه عمل جامع مشترک در خصوص برنامه هسته ای ایران

پارامتر های اساسی برنامه جامع عمل مشترک (JCPOA) در خصوص برنامه هسته ای ایران که در لوزان سوئیس مورد تصمیم گیری قرار گرفت در ذیل می آید. این عناصر، بنیانی را تشکیل می دهد که بر اساس آن متن نهائی برنامه جامع عمل مشترک از هم اکنون تا سی ژوئن تدوین خواهد شد، و منعکس کننده پیشرفت چشمگیری است که طی مذاکرات بین کشورهای ۵+۱، اتحادیه اروپا و ایران حاصل شده است. جزئیات اجرائی مهمی هنوز موضوع مذاکره هستند و هیچ چیزی مورد توافق قرار نمی گیرد تا زمانی که تمام موارد مورد توافق قرار گیرد. ما در طول ماه های آینده بر سر انعقاد برنامه عمل جامع مشترک بر اساس این پارامترها کار خواهیم کرد.

ایران پذیرفت تا حدود دو سوم از سانتریفوژهای نصب شده خود را کاهش دهد. ایران از نگهداری حدود ۱۹ هزار سانتریفوژ نصب شده در حال حاضر، ۶۱۰۴ سانتریفوژ نصب شده خواهد داشت که فقط ۵۰۶۰ تا از آنها به مدت ۱۰ سال اورانیوم را غنی خواهند کرد. تمام ۶۱۰۴ سانتریفوژ از نوع IR-1، یعنی سانتریفوژ نسل اول ایران خواهد بود.
• ایران پذیرفت اورانیوم را حداقل به مدت ۱۵ سال بالای ۳.۶۷ درصد غنی نکند.
• ایران پذیرفت به مدت ۱۵ سال ذخیره فعلی اورانیوم کم غنی شده خود به میزان ۱۰ هزار کیلوگرم را به ۳۰۰ کیلوگرم اورانیوم کم غنی شده با غنای ۳.۶۷ درصد کاهش دهد.
تمام سانتریفوژها و زیرساخت های غنی سازی مازاد بر آن در انباری تحت کنترل آژانس بین المللی انرژی اتمی نگهداری و صرفاً به عنوان جایگزین یدکی برای سانتریفوژها و تجهیزات در حال کار مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
• ایران پذیرفت به مدت ۱۵ سال هیچگونه تاسیسات جدیدی به منظور غنی سازی نسازد.
• مدت زمان گریزهسته ای – زمانی که طول خواهد کشید تا ایران به یک عدد سلاح هسته ای دست یابد – در حال حاضر دو تا سه ماه تخمین زده می شود. در چارچوب حاضر، به مدت ۱۰ سال، این مدت زمان حداقل به یک سال افزایش خواهد یافت.
ایران تاسیسات خود را در فردو به گونه ای تغییر خواهد داد که دیگر برای غنی سازی مورد استفاده قرار نگیرد.
• ایران پذیرفت تا ۱۵ سال در تاسیسات فردو به غنی سازی اورانیوم نپردازد.
• ایران پذیرفت تاسیسات فردو را به مرکز هسته ای، فیزیک، فنآوری، پژوهشی تبدیل کند به گونه ای که تنها برای اهداف صلح آمیز مورد استفاده قرار گیرد.
• ایران پذیرفت به مدت ۱۵ سال در فردو به تحقیق و توسعه مربوط به غنی سازی نپردازد.
• ایران به مدت ۱۵ سال هیچ ماده قابل شکافت هسته ای در فردو نخواهد داشت.
• تقریباً دو سوم سانتریفوژها و تاسیسات فردو برچیده خواهند شد. سانتریفوژهای باقیمانده، اورانیوم غنی نخواهند کرد. تمام سانتریفوژها و تاسیسات مربوطه تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار خواهد گرفت.
ایران به مدت ۱۰ سال فقط در تاسیسات نطنز با تنها ۵۰۶۰ سانتریفوژ نسل اول IR-1 به عنی سازی خواهد پرداخت.
• ایران پذیرفت تا به مدت ۱۰ سال فقط در تاسیسات نطنز با تنها ۵۰۶۰ سانتریفوژ نسل اول (مدل IR-1) به غنی سازی بپردازد و سانتریفوژهای پیشرفته تر خود را برچیند.
• ایران هزار سانتریفوژ IR-2M نصب شده فعلی خود در نظنز را بر خواهد چید و به مدت ۱۰ سال در انبار تحت کنترل آژانس بین المللی انرژی اتمی خواهد گذاشت.
• ایران حداقل به مدت ۱۰ سال سانتریفوژهای مدل IR-2، IR-4، IR-5، IR-6، یا IR-8 خود را بکار نخواهد گرفت. ایران بر اساس برنامه و پارامترهائی که توسط کشورهای ۵+۱ مورد موافقت قرار گرفته است به تحقیق و توسعه محدود در مورد سانتریفوژهای پیشرفته اش خواهد پرداخت.
• به مدت ۱۰ سال، غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی محدود خواهد بود به طوری که نسبت به زمان گریز حداقل یک ساله اطمینان حاصل شود. پس از ۱۰ سال، ایران از برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه مربوطه به غنی سازی که پیرو برنامه عمل جامع فعلی به آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه شده، و بر اساس پروتکل الحاقی منجر به محدودیت های معین در زمینه غنی سازی خواهد بود، تبعیت خواهد کرد.

سازمان بین المللی انرژی اتمی بطورمنظم به تمامی تاسیسات هسته ای ایران شامل تاسیسات غنی سازی نطنز و تاسیسات سابق غنی سازی در فردو و با استفاده جدیدترین تکنولوژی مدرن نظارتی دسترسی خواهد داشت.
• بازرسان به زنجیره خرید که برنامه هسته ای ایران را تامین می کند دسترسی خواهند داشت. مکانیسم های جدید شفاف سازی و بازرسی ها از نزدیک مواد و قطعات را به منظور جلوگیری از انحراف به سمت برنامه ای مخفی مورد نظارت قرار خواهند داد.
بازرسان به مدت ۲۵ سال به معادن اورانیوم دسترسی خواهند داشت و کارخانه های اورانیوم، جائی که ایران کیک زرد تولید می کند، را به طور مداوم مورد تجسس قرار خواهند داد.
• بازرسان به مدت ۲۰ سال تولید فانوسه ها و روتورهای سانتریفوژ و تاسیسات انبارها را به طور مداوم مورد تجسس قرار خواهند داد. پایگاه ساخت سانتریفوژ ایران تعطیل خواهد شد و تحت تجسس مداوم قرار خواهد گرفت.
تمام سانتریفوژها و زیرساخت های جمع آوری شده از نظنز و فردو تحت کنترل آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار خواهد گرفت.
• یک کانال خرید ویژه ایجاد خواهد شد تا مورد به مورد تهیه، خرید یا انتقال برخی مواد و فنآوری مرتبط با هسته ای و با کاربرد دوگانه را به ایران – به عنوان اقدامی اضافی برای شفاف سازی – مورد کنترل و تائید قرار دهد.
ایران پذیرفت پروتکل الحاقی سازمان بین المللی انرژی اتمی را اجراء نماید و طی آن به سازمان بین المللی انرژی اتمی دسترسی و اطلاعات بسیار بیشتری در خصوص تاسیسات هسته ای ایران شامل موارد اعلام شده و اعلام نشده بدهد.
• ایران موظف خواهد بود به سازمان بین المللی انرژی اتمی برای بررسی سایت های مشکوک یا اتهامات مبتنی بر داشتن تاسیسات غنی سازی مخفی، تاسیسات فرآوری، تاسیسات تولید سانتریفوژ، یا تاسیسات تولید کیک زرد در هر جای کشور امکان دسترسی بدهد.
ایران پذیرفت کد اصلاحی ۳.۱ مربوط به ضرورت اعلام قبلی ساخت تاسیسات جدید را اجراء نماید.
• ایران مجموعه اقدامات موافقت شده برای پاسخگوئی به نگرانی های سازمان بین المللی انرژی اتمی در خصوص ابعاد احتمالی نظامی برنامه اش را به اجراء درآورد.

• ایران پذیرفت تغییر در طراحی و ساخت راکتور تحقیقاتی آب سنگین در اراک را بر اساس طرحی که مورد قبول کشورهای ۵+۱ قرار گرفته است انجام دهد به طوری که پلوتونیم با کاربرد نظامی تولید نکند و در خدمت تحقیقات هسته ای صلح آمیز و تولید رادیوایزوتوپ قرار گیرد.
• هسته اصلی رآکتور، که امکان تولید مقادیر زیادی پلوتونیم قابل استفاده برای ساخت سلاح هسته ای را می داده است، تخریب و از کشور خارج خواهد شد.
• ایران سوخت مصرف شده حاصله از رآکتور را، در کل دوره عمر رآکتور، به خارج از کشور ارسال خواهد کرد.
• ایران به طور نامحدود متعهد شد تا تحقیق و توسعه در زمینه فرآوری و بازفرآوری سوخت مصرف شده هسته ای انجام ندهد.
• ایران به مدت ۱۵ سال آب سنگین مازاد بر نیاز رآکتور تغییر یافته اراک انباشت نخواهد کرد و هر گونه آب سنگین باقی مانده را در بازار بین المللی به فروش خواهد رساند.
• ایران به مدت ۱۵ سال هیچ رآکتور آب سنگین جدیدی نخواهد ساخت.

• ایران در صورتی که به تعهدات خودش به طوری که قابل راست آزمائی باشد عمل کند، فراغت از تحریم ها را دریافت خواهد کرد.
• تحریم های ایالات متحده و اتحادیه اروپا پس از آن که سازمان بین المللی انرژی اتمی تائید کرد که ایران تمامی گام های کلیدی مرتبط با (قضیه – م) هسته ای را برداشته است، به حالت تعلیق در خواهد آمد. اگر در هر زمان ایران نتواند تعهدات خود را به انجام برساند، این تحریم ها به جای خود برخواهد گشت.
• ساختار تحریم های ایالات متحده در مورد (قضیه – م) اتمی برای بخش اعظم دوره قرارداد دست نخورده باقی خواهد ماند و این امکان را خواهد داد تا در صورت عدم اجرای قابل توجه (تعهدات ایران – م)، تحریم ها به جای خود بازگردند.
• کلیه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل در باره مسئله اتمی ایران به طور یکجا، در زمان اتمام اقدامات ایران در خصوص رفع تمامی نگرانی ها (غنی سازی، فردو، اراک، ابعاد احتمالی نظامی، و شفاف سازی) برداشته خواهد شد.
• با وجود این، مفاد اساسی قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل – مواردی که به فعالیت ها و انتقال تکنولوژیهای حساس مربوط می شود – به وسیله یک قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل که از برنامه جامع عمل مشترک پشتیبانی و انجام آن را درخواست می کند، دوباره برقرار خواهد شد. این (قطعنامه – م) همچنین کانال خرید فوق الاشاره را که به عنوان یک اقدام کلیدی در خصوص شفاف سازی عمل خواهد کرد، به وجود می آورد. محدودیت هائی در باره سلاح های متعارف و موشک های بالستیک و مفادی که اجازه بازرسی محموله های مربوطه و توقیف اموال را می دهد در این قطعنامه جدید درج خواهد شد.
• یک روش حل اختلاف معین خواهد شد تا این امکان را به هر یک از طرف های برنامه جامع عمل مشترک بدهد که اختلافات مربوط به اجرای تعهدات برنامه جامع را مورد حل و فصل قرار دهد.
• اگر مسئله مهمی در خصوص عدم اجراء نتواند از طریق روش مذکور حل و فصل شود، آنگاه تمام قطعنامه های سازمان ملل مجدداً برقرار خواهند شد.
• تحریم های ایالات متحده علیه ایران در خصوص تروریسم، نقض حقوق بشر، و موشک های بالستیک، تحت این قرارداد باقی خواهند ماند.

• ایران به مدت ۱۰ سال، ظرفیت غنی سازی و تحقیق و توسعه خود را محدود خواهد کرد – به طوری که زمان گریز حداقل یک ساله تضمین شود. پس از آن دوره، ایران محدود به طرح بلند مدت غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی که در اختیار کشورهای ۵+۱ گذاشته است خواهد بود.
• ایران به مدت ۱۵ سال، عناصر دیگری از برنامه اش را محدود خواهد کرد. به عنوان مثال، ایران تاسیسات جدید غنی سازی یا رآکتور آب سنگین نخواهد ساخت و موجودی اورانیوم غنی شده خود را محدود نگاه خواهد داشت و روش های مبسوط شفاف سازی را قبول خواهد کرد.
• بازرسی های مهم و اقدامات شفاف سازی بسیار بیشتر از ۱۵ سال ادامه خواهند یافت. ایران به پروتکل الحاقی سازمان بین المللی انرژی اتمی، شامل تعهدات مربوط به دسترسی قابل توجه و شفاف سازی، به طور دائم متعهد خواهد بود. بازرسی های مستحکم از زنجیره تامین اورانیوم به مدت ۲۵ سال پابرجا خواهد بود.
• حتی پس از دوره سخت ترین محدودیت ها در خصوص برنامه هسته ای ایران، ایران طرف متعاهد قرارداد منع تکثیر سلاح های هسته ای (ان پی تی)، که مانع از ساخت و در اختیار گرفتن سلاح های هسته ای می شود و از سازمان انرژی اتمی می خواهد بر برنامه هسته ای آن نظارت داشته باشد، باقی خواهد ماند.