گروه وحدت ملّی ایرانیان اروپا/ اصول فکری گروه وحدت /دکتر فریبرز صارمی هامبورگ – آلمان

گروه وحدت ملی ایرانیان از تعداد محدودی از پژوهشگران و الیت سیاسی مقیم اروپا تشکیل گردیده که قلبشان برای ایران و سرنوشت ایران می طپد و هدفشان فقط خدمت به ایران است.
تنی از هم همیهنان در رابطه با اصول فکری این گروه سوالاتی نموده بودند که کوتاه اصول فکری گروه را به اطلاع آن هم میهنان می رسانیم.
در خاتمه تحلیلی در رابطه با سیاست منطقه ای ایران و نشست اخیر ایران، روسیه و ترکیه را برای دوستان و همرزمان تفسیر می نماییم

از طرف گروه وحدت ملّی ایرانیان اروپا
دکتر فریبرز صارمی

اصول و مبانی که ما بدآن به مثابه وفاق ملی معتقدیم و براستمرار و پی گیری آن تاکید می کنیم عبارت از چند اصل می باشد .
استقلال ملی،تمامیت ارضی و یکپارچگی اقوام ایرانی بصورت یک ملت، وظیفه بزرگ نیروها و گرایشهای ملی هم برای نجات ایران از استبداد دینی و هم نگهداشتن ایران در استقلال و تمامیت آن می باشد.
استقلال برجسته ترین ارزشها و آرمان نخست هر ملت است و برای ملت اصیل ایران مقامی والا و بی همتا دارد.
تاکید بر اولویت استقلال کشور، از آنجا که حفظ استقلال و تمامیت ارضی ایران، امروزه دشوارتر از هر زمان دیگر شده اهمیت بسزایی دارد.
ما واژه استقلال ملی را هم به معنای استقلال سیاسی و اقتصادی بکار می بریم و هم به معنی دفاع از هویت ملی، و حفظ زبان، فرهنگ، هنر، سنت، و فلسفه ایرانی.
استقلال ملی را از مسئله آزادی ملت و دموکراسی جداناپذیر می دانیم . تضمین همبستگی و وحدت ملی با اصل مشارکت استانها در اداره امور داخلی خود مغا یرتی ندارد.
هدف ما دفاع از حاکمیت و حکومت مردمی است و هم دفاع از یکپارچگی و جلوگیری از قطعه، قطعه شدن ایران بوسیله تجزیه طلبان ایرانی که بوسیله دشمنان خارجی منطقه ای هدایت می شوند.
تیره ها و اقوام ایرانی می بایستی هم ویژگی قومی و فرهنگی خود را حفظ و هم پیوندهای ملی و پاسداری از سرزمین ایران، از هیچ کوششی دریغ نورزند.
قصد گروه وحدت ملی در عین حال روشن کردن رابطه حاکمیت ملی و دموکراسی است. دموکراسی به معنای حاکمیت مردم، با حاکمیت ملی همذات می باشد. در دموکراسی ملت به عنوان عامل اصلی حاکمیت شناخته شده است. حق حاکمیت و حق قانونگذاری در دموکراسی پارلمانی با مردم است.
حقوق بشر تعهد اول دموکراسی و رعایت این حقوق است. حقوق بشر محتوای اصلی و تکیه گاه دموکراسیهای نوین است. منشور جهانی حقوق بشر که پس از جنگ جهانی دوم پذیرفته شده حق حیات و زندگی، حق بیان و آزادی عقیده، حق کار، حق خانواده، حق مالکیت، حق برابری مدنی و شهروندی را از مبانی حقوق بشر اعلام کرد، حقوق بشر یک شعار و حربه سیاسی نیست یک ضرورت جهانی و نظام اخلاقی بشر است.
رعایت حقوق بشر در عین حال مستلزم غیر مکتبی و غیر مسلکی بودن نظام حکومتی می باشد ،
متاسفانه حکومت دینی ایران در چهل سال گذشته و از بدو تاسیس خود حقوق بشر را زیر پا گذشته و هزاران نفر را غیر منصفانه اعدام و تحت شکنجه قرار داده و حتی آزادی بیان و قلم را زیر پاگذاشته است.
سرانجام به عدالت می رسیم، برجسته ترین ارزشهای بشر عدالت است. عدالت جزو لاینفک اصول وفاق ملی است. هیچ کس نیست این نکته را درنیافته باشد که حاکمیت ملی و دموکراسی جز برپایه عدالت و برابری تحقق یافتنی نیست.
اگر اهداف سیاسی دموکراسی تحقق پذیرد، دیگر از سلطه و مطلقیت یک اقلیت علیه اکثریت یا بر عکس چیزی باقی نمی ماند.
این بطور کوتاه نکاتی از اصول فکری این گروه می باشد که در آینده اصلاح و تکمیل خواهد شد.
اینک به نشست اخیر ایران، روسیه و ترکیه می پردازیم.

**************************

در زمانی که دونالد ترامپ از خروج نیروهای آمریکایی از سوریه سخن می گوید و باقی ماندن آنها در این کشور را یا تنها برای مبارزه با داعش و یا به تامین هزینه ها از سوی عربستان سعودی مشروط می کند، همسویی و همراهی و همگامی ایران، روسیه و بویژه ترکیه به معنای تسلط بیشتر ژیوپلتیک ایران و روسیه بر منطقه و پیروی سیاستهای منطقه ای جمهوری اسلامی قلمداد می شود.
آمریکا، اسراییل و عربستان از ایران به عنوان عامل بی ثباتی در منطقه نام می برند و عربستان در همه جا با ایران در جنگ نیابتی می باشد.
ایران با روسیه در اتحاد استراتژیک می باشد و با کمک روسیه به ترکیه نزدیک گردیده، اگر آمریکا از سوریه خارج شود، روسیه، ایران و ترکیه به سرعت جای خالی آمریکا را پر خواهند نمود.
ترکیه در مناطق تحت کنترل ی پ گ و ایران و روسیه در مابقی سرزمین سوریه.
روسیه و ترکیه با وجود همه تقابل استراتژیکی خود با آمریکا و غرب وضعیتی متفاوت با ایران دارند.
اردوغان هنوز ابقای اسد در قدرت را دلپذیر نمیداند، اما در کوتاه مدت سرکوب کردها را در اولویت می داند. روسیه به سوریه به عنوان مقر پایگاه نظامی می نگرد. اما آمریکا، عربستان و اسراییل حضور ایران در سوریه را تهدیدی برای حاکمیت خود می دانند.
به این خاطر تقابل نظامی میان ایران و اسراییل و عربستان جدی تر گردیده و عربستان و اسراییل از نظر سیاسی، نظامی و اطلاعاتی نزدیکتر گردیده اند.
در خاتمه باید یادآوری نمایم که تنوع نیروهای حاضر در منازعه جاری، چنان زیاد و پیچیده است که کنترل همزمان همه عوامل را بشدت دشوار کرده است. از داعش و حکومت اسد، گرفته، از کردها گرفته تا قدرتهای منطقه ای با منافع متضاد. ایران و حزب الله در کنار مرز اسرائیل.
دو بلوک سیاسی منطقه ای در حال شکل گرفتن است. ایران، روسیه و ترکیه به رهبری روسیه و بلوک دیگر، آمریکا، عربستان و اسرائیل به رهبری آمریکا و با استفاده امکانات وسیع مالی عربستان سعودی.