«ملتی که آغاز به تفکر کند دیگر نمیتوان او را متوقف ساخت»
(ولتر فیلسوف بزرگ فرانسوی)
بزرگترین موهبتی که انسان از آن برخوردار میباشد قدرت تفکر و اندیشیدن است. یک ضربالمثل پارسی میگوید: «آفریدگارا آن را که عقل دادی چه ندادی؟». یعنی قدرت فکر کردن و اندیشیدن دادی.
در درازای تاریخ بشر، دانشمندان و اندیشه ورانی بودهاند که پیرامون قدرت اندیشه و فکر کردن سخن گفتهاند.
کسانی که پیرامون رویدادهای اجتماعی، طبیعی و سیاسی میاندیشند و با سودبری از تجربههایشان به بررسی و تجزیه و تحلیل میپردازند قادر خواهند بود که درست را از نادرست و سره را از ناسره تشخیص دهند و آنان که قادر به سودبری از نیک اندیشی نیستند با گذشت زمان این موهبت را از دست داده و در نتیجه این امکان را به دیگران میدهند که افکار و عقیدههایشان را به آنان بباورانند. در حقیقت این دیگرانند که برای آنها تصمیم میگیرند.