خاموشی یک سینه سوخته /رهیار شریف

آخرین روز تابستان امسال ، مصادف شد با انتشار خبر درگذشت نادر گلچین خواننده موسیقی ایرانی، او که از حدود ده سال پیش با بیماری سرطان ریه مبارزه می¬کرد، از روزهای آغازین شهریور امسال برا اثر تشدید بیماری در بیمارستان گاندی بستری شده¬بود و عاقبت صبح روز جمعه سی ویکم شهریور در هشتاد و یک سالگی درگذشت.

نادر گلچین زاده آذر ماه سال ۱۳۱۵ در رشت بود. او در سال ۱۳۳۹وپس از آمدن به تهران با اداره هنرهای زیبا و وزارت فرهنگ و هنر همکاری کرد.
او از جمله خوانندگان صاحب سبک بود که صدای یگانه¬اش ماهیت آثار او را از دیگر هنرمندان هم¬ترازش متمایز می¬کرد. باوجود همکاری دوازده ساله¬اش با رادیو ایران که (۱۳۵۰ تا ۱۳۶۲ ) که پنج سال آن به سالهای پس از انقلاب مربوط است بیشتر آثار برجسته این هنرمند به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردند. «یوسف گم گشته» یکی از آثار مهم او در آن دوران است و از دیگر آثارش می¬توان به تصنیف مرغ سحر، ناوک مژگان، قصه شهر عشق، مسبب، من دیگه بچه نمیشم و آلبوم‌های گریز، نفس باد صبا، زلف بنفشه یاد کرد.
صدای منحصر به فرد او که با سوزی نهان عجین بود، با ساختار ارکستری هماهنگی بالایی داشت و با تحریر‌های شمرده و پخته آوازی¬اش از تمامی ظرفیتهای صدایی¬اش بهره می¬برد. او آشنا به شعر و ادب فارسی بود و کلمات شعر و ترانه را به شمردگی و درستی در آوازهایش ادا می¬کرد.

یکی از معروف ترین قطعات نادر گلچین، تصنیفی¬ست که برای فرارسیدن ایام نوروز خوانده است «بوی بهار» که متنش از خامه¬¬¬ی رحیم معینی کرمانشاهی برآمده است.
این هنرمند خوش آوا، در طول سال های فعالیتش در موسیقی با هنرمندان بزرگی چون فرامرز پایور، منصور صارمی، پرویز یاحقی، حبیب‌الله بدیعی، علی‌اصغر بهاری، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، فضل‌الله توکل، جهانگیر ملک، امیرناصر افتتاح، محمد اسماعیلی، آبتین اجلالی و منصور نریمان همکاری کرده است.
گلچین در سالهای پس از انقلاب پس از ۳۵ سال کناره‌گیری تنها آلبومی به نام «گریز» که کار مشترک با فریدون شهبازیان است را منتشر کرد.

او سال گذشته در مراسمی که در بزرگداشت فعالیتهای هنری اش برگزار شده بود گفته بود:« اگر عشق نبود اگر احساس به کمک نمی آمد در اصل می توان گفت هنری ظهور نمی کرد و اثر هنری بجا نمی ماند. از زلزله و عشق خبر کس نمی دهد، آن لحظه خبر شوی که ویران شده ای.

این زلزله دامن مرا نیز گرفت و به شعله های سرکش تبدیل شد چنان که مرا خواننده سینه سوخته لقب دادند.»